Het Don Bosco huis in Ronda was oorspronkelijk een privéwoning. De laatste eigenaren schenken het huis aan de lokale katholieke Salisiaanse congregatie. Vanaf die tijd wordt het voornamelijk gebruikt als sanatorium voor leden van deze religieuze orde. Het huis is vernoemd naar Don Bosco, de oprichter van de Salisianen.
Privéwoning
Halverwege de 19e eeuw is Ronda het commerciële epicentrum van de de “Serranía de Ronda” (bergketen van Ronda). De stad onderhoudt hechte handelsbetrekkingen met alle dorpen in de regio en vooral met de “Campo de Gibraltar”. Ronda’s welvaart en de zakelijke kansen die het biedt, trekken adel, rijke kooplieden en de hogere klassen van Zuid-Andalusië aan. Tijdens de zomerperiode wordt Ronda hun favoriete ontmoetingsplaats.
Het herenhuis dat we vandaag de dag kennen als het “Don Bosco Huis” is een van de meest emblematische gebouwen in de stad. De laatste eigenaren waren een Spaans echtpaar uit de hogere klasse: de ingenieur Don Francisco Granadino Pérez en zijn vrouw Doña Dolores Gómez Martínez.
Ze gebruikten het huis voornamelijk als zomerresidentie, aangezien ze in Madrid woonden. Maar met de jaren bracht het echtpaar steeds meer tijd door in hun huis in Ronda (de geboorteplaats van Don Francisco), omringd door familie en vrienden.

Don Francisco en Doña Dolores stierven respectievelijk in 1932 en 1938. Het echtpaar had geen nakomelingen en besloot het huis en andere eigendommen te schenken aan de lokale katholieke Salesiaanse Congregatie, vanwege een hechte vriendschap met hen.
Sanatorium
In 1939 wordt de “Stichting Granadino van Sint Jan Bosco” opgericht bij testamentaire beschikking. Het sociale doel is om het huis in de Calle Tenorio te gebruiken voor rust, genezing en herstel van leden van de plaatselijke Salesiaanse congregatie, zowel jong als oud.
Het sanatorium wordt vernoemd naar Don Bosco, de oprichter van de Salisianen. De officiële opening is op 15 september 1940. De hoogtijdagen zijn tussen 1946-1964, onder de directie van Don Salvador Rosés. Gedurende 18 jaar verzorgt hij de bewoners met een ongeëvenaarde genegenheid en volledige toewijding. In die periode komen niet minder dan 150 Salesianen met uiteenlopende kwalen om hulp vragen, zowel jong als oud. Na een periode van revalidatie en volledige rust keren zij, gelukkig en volledig hersteld, terug naar hun studie of andere dagelijkse bezigheden.
In de loop der jaren krijgt het huis ook andere bestemmingen. Het fungeert als residentie voor universiteitsstudenten onder leiding van een Salesiaanse priester, als jeugdcentrum en als hoofdkwartier van de Spaanse Salesiaanse theatergroep “TES”. Het dient ook als cultureel centrum met taal- en administratieve cursussen, sportevenementen en workshops zoals houtsnijden en borduren. En niet te vergeten de apostolische gemeenschapsactiviteiten zoals godsdienstlessen en eucharistievieringen, die consequent zijn gerealiseerd.
Het Don Bosco huis werd in 2008 gesloten als sanatorium.